Assalamualaikum min. please hide profil saya. saya taktau nak mengadu kat mana. tapi rasa kene luah jugak. kalau tak saya tak boleh nak lelapkan mata malam ni. saya baru bergaduh dengan suami min.. dia kuat cemburu. budak sekolah rendah lelaki add saya pon dia kata saya mengàtal.
saya sakit hati sangat. Lepastu mula la wak status konon2nya saya ni derhaka la free hair la. Sebelum ni kami ada buat penjanjian kalau dia izinkan saya warna rambut lepastu saya takkan halang dia minum ketòm..
itu saja2 je saya letak syarat macamtu. supaya dia plih mana yang baik untuk dia. ape dia setuju biarkan saya colour rambut min.. pastu td dia ungkit saya ni duk tayang rambut bagai
kata2 dia tu buat saya sakit hati min.. kami gaduh teruk sampai dia pvkul2 saya.. pastu halau saya keluar dari umah ni. mula2 saya nak keluar jgk taktahan min kepala bengang kejap.
saya nak bawak anak sekali. dia halang saya bawak anak dia pegang anak saya kuat min. pastu anak nangis2. dia suh saya g buat susu nak bagi susu.. anak saya menyusu badan.
dia takbagi anak saya datang ke pangkuan saya.. mula2 saya menangis gak.. sedih min tgok anak sakit.. pastu masuk bilik pikir.. saya pikir saya tinggal dulu lah anak.. saya nak kuar g hospital pastu g balai polis..
untuk mengesahkan saya didèra.. supaya senang ambik hak anak saya.. masa nak keluar tu dia tanya saya nak g jumpe jàntan mana.. saya diam saya cari kunci kete.. dia sembunyi min pastu saya masuk duk dalam bilik senyap2 sorang2.
mula saya pikir nak mintk bntuan dri family saya.. tapi saya ubah pikiran tu.. sebab saya taknak family saya masuk campur n taw kes ni.. pastu dia masuk min dia bagi kunci kete.. dia cakap kat saya kalau nak pergi pergi lah bawak anak2.. tapi jangan cari dia lagi..
saya pon ape lagi kemas2 la barang anak memalam ni.. pastu saya kejutkan anak saya yang sulung tu umur 3 tahun.. tapi anak saya tido lena.. saya tgok anak jadi kesian min mungkin dia penat n ketakutan sebab tgok ayahnya pvkul saya secara g4nas depan mata..
saya pon cakap kat suami saya.. aku anak kecik biar aku je duk sini.. engkau tu berambus.. dia dengar dia diam.. pastu dia bagun siap2.. saya ada kata lagi.. pergi jangan nak tunjuk muka kat aku lagi.
dia diam je min.. saya masuk bilik susukan anak saya yang umur setahun ni.. dengar2 dia menangis tapi saya malas nak layan min.. kaki, tangan, kepalaa, telinga saya sakit sangat..
saya rasa takboleh maafkan dia. pastu dia keluar tu.. saya terus kunci pintu.. berharap sangat dia tak balik. tapi dalam masa sama saya kesian. takut, kecewa semua ada, min rasa ape yang saya buat ni betul tak..
kalau saya keluar memalam ni anak2 saya susah. dah la tengah malam.. mane la saya nak pergi.. tapi dia sekarang mana la dia pergi..